Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

2 5ο τεύχος του Ηλεκτρονικού Περιοδικού Ανθρώπων Έργα!

Καλημέρα!! Καλό Σαββατοκύριακο!!! 

Διαβάστε εντελώς δωρεάν το πέμπτο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού "Ανθρώπων Έργα" πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο!

http://joom.ag/Jteb 



Καλή Ανάγνωση!!! 

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

1 Σάββας Τριανταφυλλίδης και...Ανθρώπων Έργα Συνέντευξη στη Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Σάββας Τριανταφυλλίδης και...Ανθρώπων Έργα

Σάββας Τριανταφυλλίδης και...Ανθρώπων Έργα

Συνέντευξη στη Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Στην εποχή μας ο κανόνας είναι να δημιουγούν πολιτικά κόμματα...η εξαίρεση είναι να δημιουργήσει κάποιος μια εστία πολιτισμού...
Μ' αυτήν την εξαίρεση λοιπόν αποφάσισα να ασχοληθώ σήμερα γιατί καλή καλή κι η πολιτική, δεν λέω, θα ήταν όμως ακόμα καλύτερη αν προτεραιότητα στις ζωές μας είχε ο πολιτισμός...
Σάββας Τριανταφυλλίδης και...Ανθρώπων Έργα... γνωρίστε τα
1. Ανθρώπων Έργα: Μιλήστε μας γι' αυτά
Το «Ανθρώπων Έργα» είναι ένα μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό, το οποίο κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαδίκτυο και μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να το διαβάσει εντελώς δωρεάν. Είναι ένα περιοδικό το οποίο ασχολείται με την τέχνη και μέσα από τις σελίδες του μπορεί ο κόσμος να ενημερωθεί για νέες κυκλοφορίες μυθιστορημάτων, να διαβάσει κριτικές βιβλίων, συνεντεύξεις, διηγήματα, κείμενα, ποίηση και άλλα πολλά.
2. Ποιο ήταν το έναυσμα της δημιουργίας του περιοδικού σας;
Υπάρχουν στην Ελλάδα πολλοί δημιουργοί και μάλιστα αξιόλογοι. Άνθρωποι που γράφουν ποίηση, διηγήματα, συνθέτουν μουσική αλλά για κάποιους λόγους δεν τους έχει δοθεί η δυνατότητα να κάνουν ευρέως γνωστό το έργο τους. Επίσης υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να ενημερωθούν για θέματα που αφορούν την λογοτεχνία, και όχι μόνο, αλλά θα πρέπει να ξοδέψουν πολύ χρόνο σερφάροντας από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα. Όλα τα παραπάνω ήταν η αφορμή για την δημιουργία του περιοδικού «Ανθρώπων Έργα» το οποίο δίνει το βήμα σε όλους όσους έχουν να παρουσιάσουν κάτι δικό τους και από την άλλη πλευρά ενημερώνει τον κόσμο με την πλούσια και συγκεντρωμένη σε ένα σημείο ύλη του.
1399917467
3. Που αποσκοπεί το εγχείρημα αυτό;
Γνωρίζουμε πως το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν τεράστια δύναμη αρκεί να ξέρουμε τον τρόπο ώστε να τα αξιοποιήσουμε σωστά. Ένα ηλεκτρονικό περιοδικό διαφοροποιείτε από τα έντυπα περιοδικά αφενός ως προς το εύρος κυκλοφορίας του μιας και μπορεί να φτάσει μέχρι και τον μετανάστη που ζει στην Αυστραλία και αφετέρου το συγκεκριμένο περιοδικό διαφοροποιείτε και ως προς το περιεχόμενό του και την θεματολογία του μιας και τα περισσότερα περιοδικά που κυκλοφορούν είναι ποικίλης ύλης και ο χώρος που αφιερώνουν για θέματα σχετικά με την τέχνη είναι ελάχιστος. Έτσι ο κύριος και μοναδικός στην ουσία σκοπός που δημιουργήθηκε το «Ανθρώπων Έργα» είναι γιατί δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο που να είναι δωρεάν, εύκολα προσβάσιμο από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και να αναφέρεται εφ' όλης της ύλης στην Τέχνη. Επίσης να τονίσω ότι είναι και διαδραστικό, που αυτό σημαίνει ότι κάνοντας κλικ πάνω σε κάποιους συνδέσμους, αυτομάτως ο αναγνώστης μεταφέρεται στις αντίστοιχες ιστοσελίδες.
4. Περιμένετε πολλά από τους ανθρώπους ή αρκείστε στα λίγα;
Μιλώντας γενικά και ανεξαρτήτως του περιοδικού η αλήθεια είναι ότι περιμένω πολλά από τους ανθρώπους και αυτό γιατί ξέρω πως έχουν να δώσουν πολλά! Καθημερινά διαβάζω καταπληκτικά πράγματα από ανθρώπους δημιουργικούς με ευαισθησίες και ανησυχίες. Παρόλα αυτά κάποιοι προτιμούν να κλειδώνουν τα γραπτά τους στο συρτάρι φοβούμενοι μήπως και δεχθούν κάποια αρνητική κριτική. Αυτό πιστεύω πως είναι λάθος! Τώρα όσο αφορά τους αναγνώστες που διαβάζουν το περιοδικό, αυτό που περιμένω από αυτούς και θα τους παρακαλέσω είναι, εφόσον βρουν κάτι ενδιαφέρον ή πιστεύουν πως ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους, τότε να το κοινοποιήσουν είτε μέσω των κοινωνικών δικτύων είτε μέσω των blog, δίνοντας έτσι την ευκαιρία και σε άλλους ανθρώπους να το διαβάσουν.
5. Η μέχρι τώρα παρεία, σας έχει αφήσει ικανοποιημένο ή προσδοκάτε ακόμα περισσότερα;
Μπορώ να πω ότι ο κόσμος αγκάλιασε και στήριξε από την πρώτη στιγμή αυτή την προσπάθεια και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω θερμά! Λαμβάνω δεκάδες μηνύματα καθημερινά από ανθρώπους που μας παροτρύνουν να συνεχίσουμε και αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά. Το γεγονός ότι σε κάθε τεύχος έχουμε όλο και περισσότερους αναγνώστες και μάλιστα καινούριους, είναι ένα σημάδι ότι δεν μένουμε στάσιμοι.
6. Είναι καιρός για εγχειρήματα;
Θα έλεγα πως αυτή είναι η ιδανική εποχή για εγχειρήματα! Πάντα μέσα από την αναμπουμπούλα δημιουργείτε στο τέλος κάτι καλό και ο Έλληνας έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να επιβιώσει κάτω από αντίξοες συνθήκες. Αυτό που χρειάζεται είναι το όραμα.
7. Θα απορρίπτατε την δημοσίευση κάποιου κειμένου αν κρίνατε ότι δεν αξίζει τον κόπο;
Όχι, αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ! Το περιοδικό δημιουργήθηκε για να δίνει την δυνατότητα ελευθερίας γραπτού λόγου σε όλους όσους ασχολούνται γενικά με την συγγραφή. Δεν είμαστε κριτές για να κρίνουμε το έργο του κάθε δημιουργού. Κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε αντίθεση με τις αρχές του περιοδικού.
8. Γράφουν πολύ οι Έλληνες, έτσι δεν είναι;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά «ανήσυχα πνεύματα» και αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαιτέρως! Αυτό όμως που συναντάω συχνά όπως ανέφερα και πιο πάνω είναι το φαινόμενο μιας φοβίας και δισταγμού που θεωρώ πως είναι αδικαιολόγητη. Προσωπικά πιστεύω πως δεν υπάρχουν κακά βιβλία, άσχημα κείμενα ή μουσικές που δεν ακούγονται. Υπάρχουν κλειστά μυαλά!! Πάντα ο δημιουργός έχει κάτι να μας πει μέσα από το έργο του και πάντα θα υπάρχει κάτι που μπορούμε να κερδίσουμε είτε από την ανάγνωση, είτε από την ακρόαση, αρκεί να διαβάζουμε και να ακούμε με την καρδιά μας.
9. Γράφουν όμως σωστά ή είναι μόδα;
Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος και ποιος μπορεί να το κρίνει αυτό; Μακάρι να γράφαμε όλοι και ας ήταν μόδα! Πιστεύω πως είναι προτιμότερο να γράφουμε από το να βλέπουμε ειδήσεις στα κανάλια ή να γυρνάμε όλη μέρα στις καφετέριες.
10 Δώστε μας ακριβή διεύθυνση για να σας συναντήσουμε
Ο σύνδεσμος για να διαβάσει κάποιος το περιοδικό είναι ο http://www.joomag.

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

8 Στο τεύχος αυτό και η υπέροχη ιστορία των 15+1 blogger! Καλή Ανάγνωση!!!!!!

Καλημέρα σε όλους τους φίλους και τις φίλες! Με χαρά σας παρουσιάζουμε το τέταρτο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού "Ανθρώπων Έργα"! Διαβάστε το και αν σας αρέσει κοινοποιήστε το στους τοίχους σας να το διαβάσουν και οι φίλοι σας!
Ανθρώπων Έργα

Στο τεύχος αυτό και η υπέροχη  ιστορία των 15+1 blogger!
Καλή Ανάγνωση!!!!!!

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

4 Ανθρώπων Έργα

Καλημέρα σε όλους τους φίλους και τις φίλες! Διαβάστε εντελώς δωρεάν το τρίτο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού "Ανθρώπων Έργα", πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο. Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!!

http://joom.ag/KfFX


Καλή Ανάγνωση!

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

4 Πως μπορώ να μην επηρεάζομαι απ’ την γνώμη των άλλων;

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί, ποια είναι η γνώμη των άλλων, για μας; Τι σκέφτονται όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους; Τους αρέσουμε ή  περνάμε αδιάφοροι/ες, μέσα στις συναναστροφές μας;

            Αυτά και άλλα ερωτηματικά τέτοιου τύπου, στροβιλίζουν στο μυαλό μας και κάποιες φορές, ίσως και να μας καταβάλουν τόσο, που σε πολλές περιπτώσεις, βιώνουμε έντονο άγχος ή και κρίσεις πανικού.

       Από την αρχή τη ζωής μας χτίζουμε την ταυτότητά μας σε αυτά που ακούμε για εμάς, θετικά ή αρνητικά. Έτσι κτίζεται η αυτοεικόνα μας.

Μαθαίνουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό που οι άλλοι βλέπουν (σοβαροί, ευγενικοί, ντροπαλοί, δυναμικοί, κ.λ.π), και αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε αυτές τις εντυπώσεις, γιατί διαφορετικά η πίστη για τον εαυτό μας θα αλλάξει.

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

6 Εγώ Φταίω!

Ένα καταπληκτικό κείμενο με υπέροχα λόγια!Μια κατάθεση ψυχής από μια μανούλα που πραγματικά με συγκίνησε!Τη πρώτη φορά που το διάβασα ήμουν στη δουλειά,έκλεισα τον υπολογιστή ,πήρα τηλέφωνο  στο boss και είπα πως κάτι μου έτυχε και έφυγα. Μόλις πήγα σπίτι έσφιξα το παιδί μου πολύ δυνατά στην αγκαλιά μου και του είπα ...εγώ φταίω μωρό μου ... όχι εσύ..

Το έχω  διαβάσει πάνω από 20 φόρες!
Εγώ φταίω..Ένα κείμενο από τη Μαμά Κατερίνα που θα τη βρείτε στο προσωπικό της blog http://kapaworld

Νομίζεις πως είναι κάπου μακριά και δεν ακούν.
Νομίζεις πως είναι απασχολημένα  και δεν σε βλέπουν.
Νομίζεις πως είναι μικρά και δεν θα καταλάβουν…

.....

Η μαμά γύρισε αργά από τη δουλειά. Είναι κουρασμένη.
Κάνει δουλειές και είναι θυμωμένη.
Εγώ φταίω αν  είχα μαζέψει τα παιχνίδια μου, δεν θα χρειαζόταν να κουραστεί για να τα μαζέψει εκείνη…

Η αλήθεια είναι πως είναι εκεί. Κρυμμένα ή απλά αόρατα.
Μέσα στον μικρό χρωματιστό τους κόσμο, εκεί που εσύ είσαι πελώριος.
Ο γονιός, ο τροφός, ο δάσκαλος, ο αρχηγός…
Ο Πελώριος!

Η μαμά ξέχασε το φαγητό. Το φαγητό κάηκε κι η μαμά είναι λυπημένη γιατί πρέπει να κάνει άλλο.
Εγώ φταίω. Αν είχα κάνει μόνος τα μαθήματα μου δεν θα χρειαζόταν η μαμά να με βοηθήσει  και δεν θα καιγόταν το φαγητό…

Ακούν, νιώθουν, οσφραίνονται την αγωνία, το φόβο, το θυμό, την κούραση, την ένταση…
Τα νιώθουν χωρίς να το θέλουν.

Ο μπαμπάς φτιάχνει τη βρύση που χάλασε και εγώ παίζω με τα κατσαβίδια του…Έσπασε όμως ο σωλήνας και πλημμύρισε η κουζίνα με νερά. Είναι θυμωμένος και φωνάζει και η μαμά μαλώνει μαζί του. Εγώ φταίω, αν δεν ήμουν μέσα στα πόδια του όλη την ώρα δεν θα είχε γίνει αυτό!

Χωρίς να το επιδιώκουν, τα κάνουν όλα «δικά τους».
Φταίνε αυτά…
Για όλα.
Για τα πάντα.
Για τα αδύνατα.
Για τα αδιανόητα.
Φταίνε αυτά!

Η μαμά μάλωσε με τον μπαμπά. Φωνάζουν κι είναι πολύ θυμωμένοι. Εγώ φταίω, αν είχα πάει πιο νωρίς για ύπνο, δεν θα ήταν τόσο κουρασμένοι και δεν θα θύμωναν, τόσο πολύ!

Οι μικροί, άγουροι άνθρωποι. Νέοι σε έναν κόσμο παλιό κι ακατανόητο.
Κι αν όλα αυτά πια είναι για εσένα απλά. Κι αν είσαι ο μόνιμα κουρασμένος ενήλικας, με τις μεγάλες ευθύνες και τη δύσκολη καθημερινότητα

Θυμήσου…
Θυμήσου εσένα κρυμμένο στις σκιές.
Να ακούς, να νιώθεις, να παλεύεις, με τα «θηρία» και να νομίζεις , να πιστεύεις, για κάποιο ανεξήγητο λόγο πως είναι δικά σου… Κι εσύ να πρέπει  να αλλάξεις! Εσύ να βρεις τη λύση στα δικά τους προβλήματα…

Ο μπαμπάς μετράει τα λεφτά και δεν φτάνουν. Είναι λίγα. Θύμωσε και είναι νευριασμένος. Εγώ φταίω αν δεν του είχα ζητήσει να μου πάρει κρουασάν... Δεν θα ξαναζητήσω να μου πάρουν τίποτα…

Θυμήσου πως είναι να νιώθεις ότι πρέπει να αλλάξεις χωρίς να ξέρεις το γιατί, χωρίς να ξέρεις το πώς…
Πως;
Θυμήσου πως είναι να νιώθεις συνέχεια πως είσαι «το λάθος»… πως «εσύ φταις».
Απλά θυμήσου…

Η αδερφή μου έχασε το αρκουδάκι της και δεν μπορεί να κοιμηθεί. Κλαίει κι η μαμά κι ο μπαμπάς την μαλώνουν που όλο το χάνει. Εγώ φταίω αν δεν είχα μπει στο δωμάτιο της να παίξω, σίγουρα δεν θα είχαν ανακατευτεί τα παιχνίδια και θα έβρισκαν το αρκουδάκι της!

Θυμήσου: Τα λόγια που σε πλήγωσαν για να μην τα ξαναπείς.

Ο μπαμπάς δεν έχει καθόλου χρόνο για να με βοηθήσει στα Μαθηματικά. Η μαμά είναι στη δουλειά και πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του.
Κλαίω στο δωμάτιο μου γιατί δεν καταλαβαίνω και με μαλώνει.
Εγώ φταίω, αν ήμουν καλή κι άκουγα την δασκάλα στο σχολείο θα καταλάβαινα τα μαθηματικά μου…Ο μπαμπάς μου λέει ότι είμαι ανόητη και χαζή…Είμαι χαζή!

Θυμήσου: Τις πράξεις που σε πόνεσαν για να μην τις ξανακάνεις.

Στο σχολείο έχασα την κασετίνα μου. Δεν μπορώ να την βρω πουθενά. Φοβάμαι να το πω γιατί θα με μαλώσουν. Εγώ φταίω…είμαι απρόσεχτος, αν πρόσεχα τα πράγματα μου δεν θα έχανα την κασετίνα. Τώρα μπορεί να μου τραβήξουν το αυτί ή τα μαλλιά και θα μπω τιμωρία στο δωμάτιο μου. Φοβάμαι.

Κι ύστερα θυμήσου τον ήχο του παιδικού σου γέλιου και σκέψου ποιοι ήταν οι λόγοι που εκείνο το γέλιο έπαψε!

 Παίζουμε και χτυπάμε τα παιχνίδια μας στο πάτωμα και γελάμε. Η μαμά και ο μπαμπάς μας λένε να σταματήσουμε. Δεν κάνουμε τίποτα μόνο γελάμε. Μας φωνάζουν να σταματήσουμε να κάνουμε βλακείες και να κάνουμε επιτέλους ησυχία…γελάμε κρυφά και μετά εκείνοι θυμώνουν γιατί τους κοροϊδεύουμε. Μας έπιασαν δυνατά  από το χέρι και μας έκλεισαν στα δωμάτια μας. Μόνους…
Εμείς φταίμε γιατί γελούσαμε τόσο δυνατά…δεν κάνει να γελάμε τόσο δυνατά…δεν κάνει να γελάμε!!

Χιλιάδες λόγοι.
Σε ένα πελώριο στα μάτια του κόσμο, υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να φταίει. Σε μια ζωή της οποίας δεν έχει τον έλεγχο.
Δίπλα σε ανθρώπους από τους οποίους εξαρτάται απόλυτα.
Υπάρχουν εκατοντάδες παράλογες στιγμές στις οποίες φταίει.
Δεκάδες παράλογα λάθη τα οποία δεν έκανε, δεν προέβλεψε, δεν γνώριζε και για τα οποία φταίει…

Αυτός ο μικρός άνθρωπος με τα λεπτά χέρια και τα πελώρια μάτια.
Φταίει για όλα και ζει την καθημερινή αγωνία…για όλα αυτά για τα οποία θα φταίει μέχρι το τέλος της ημέρας…
Προσπαθεί σκληρά να ελαχιστοποιήσει τα λάθη μα είναι αδύνατον να γίνει αυτό.
Άλλωστε πώς να σταματήσεις να φταις για κάτι που δεν φταις;

Σε κάθε φωνή, σε κάθε ένταση, μια σκιά είναι πίσω.
Ένα προσωπάκι σιωπηλό, χλωμό, παρακολουθεί με αγωνία και δεν προσπαθεί πια να καταλάβει…Το έχει πάρει απόφαση πως φταίει!!!

Όχι. Στόχος δεν είναι η ενοχή. Στόχος είναι η ευθύνη.
Πως γίνεται αυτό με εμένα;…
Αλλάζω και προσπαθώ να αλλάξω όχι από τη στιγμή που έγινα γονιός αλλά, από τη στιγμή που το συνειδητοποιώ.
Από τη στιγμή που νιώθω την ανάγκη να κάνω χαρούμενο, όχι μόνο το παιδί μου αλλά να ξανακάνω χαρούμενο το παιδί εκείνο.

Το μικρό μπερδεμένο ανθρωπάκι που νόμιζε πως φταίει για όλα…
Εμένα!Εσένα!
Πριν θυμώσεις, πριν μιλήσεις, πριν σηκώσεις τη φωνή σου ή το χέρι σου, στάσου λίγο και σκέψου...Σκέψου την δύναμη που έχεις. Εσύ ο πελώριος γονιός. Σκέψου την εξουσία! Την εξουσία σου πάνω του...Τον έλεγχο σε έναν άλλο άνθρωπο.

«Θα σε πάρω αγκαλιά και θα σε σφίξω όπως σου αξίζει.
Μην φοβάσαι μικρέ άνθρωπε. Δεν σου έχω πει ποτέ ψέματα και σήμερα θα σου πω μια μεγάλη και δύσκολη για εμένα αλήθεια…
Να θυμάσαι λοιπόν, δεν φταις εσύ, εγώ φταίω!»
...Σε όλους τους μικρούς μας ανθρώπους. Σε αυτούς που μεγαλώνουμε και σε αυτούς που ζουν ακόμη μέσα μας...Σε εσάς αγαπημένοι...

Πηγή: http://daddycool2403.blogspot.gr/2014/01/blog-post_1841.html

http://supermomrocks.me/2014/02/03/%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CF%86%CF%84%CE%B1%CE%AF%CF%89/